wyrobiony

wyrobiony
wyrobiony {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, wyrobionybieni {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'taki, który się starł, zniszczył przez długie lub niewłaściwe używanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrobione łożysko. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'taki, który nabrał ogłady, kultury; obyty': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ktoś jest wyrobiony towarzysko. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wyrobiony — wyrobionybieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wyrobić (p.) wyrobiony w użyciu przym. «odznaczający się znajomością form towarzyskich; obyty» Być wyrobionym towarzysko …   Słownik języka polskiego

  • aktywista — m odm. jak ż IV, CMs. aktywistaiście; lm M. aktywistaiści, DB. aktywistatów 1. «najbardziej czynny, wyrobiony społecznie i politycznie, wyróżniający się członek jakiejś grupy społecznej, zespołu, organizacji itp., ten, kto należy do aktywu;… …   Słownik języka polskiego

  • biegły — biegłygli, biegłyglejszy «mający dużą wprawę, doświadczenie w jakiejś dziedzinie, sprawny, wyrobiony» Biegły w czytaniu, w piśmie, w obcym języku. Był biegły w sprawach administracyjnych. ∆ Biegłe czytanie «czytanie płynne, potoczyste» biegły w… …   Słownik języka polskiego

  • charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… …   Słownik języka polskiego

  • dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza …   Słownik języka polskiego

  • kulturalnie — kulturalnieej 1. «pod względem kultury» Był wyrobiony kulturalnie. 2. «w sposób właściwy komuś kulturalnemu, wyrobionemu, obytemu towarzysko» Zachowywać się kulturalnie. Zabawić się kulturalnie …   Słownik języka polskiego

  • muzycznie — przysłów. od muzyczny Ktoś muzycznie wyrobiony …   Słownik języka polskiego

  • obyty — obyci 1. «obeznany, zżyty, oswojony z czymś; przyzwyczajony do czegoś» Był obyty z bronią. Marynarze obyci z morzem. 2. «umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie, towarzysko wyrobiony, mający dobre maniery» Był bardzo młody i mało obyty …   Słownik języka polskiego

  • politycznie — przysłów. od polityczny Program ważny politycznie. Obywatel wyrobiony, uświadomiony politycznie …   Słownik języka polskiego

  • praktyczny — praktycznyni, praktycznyniejszy 1. «oparty na praktyce, na doświadczeniu; przeznaczony do zastosowania w praktyce; stosowany» Rada, wskazówka, wiadomość praktyczna. Szkolenie praktyczne. Umiejętności praktyczne. Wiedza praktyczna. Mieć zmysł… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”